Churning of World and Life

14

ಒಂದೆ ಗಗನವ ಕಾಣುತೊಂದೆ ನೆಲವನು ತುಲಿಯು |
ತೊಂದೆ ಧ್ಯಾನವನುಣ್ಣುತೊಂದೆ ನೀರ್ಗುರ್ಡಿದು ||
ಒಂದೆ ಗಾಳಿಯನುಸಿರ್ವ ನರಜಾತಿಯೊಳಗೆಂತು |
ಬಂದುದೀ ವೈಷಮ್ಯ? — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ||

ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿರುವ ಜನಗಳೆಲ್ಲವೂ ಉಸಿರಾಡುವ ಗಾಳಿ, ಒಡಾಡುವ ನೆಲ, ಕುಡಿಯುವ ನೀರು ಮತ್ತು ನೋಡುವ ಆಕಾಶ, ಒಂದೇ ಆಗಿರಲು, ನರ-ನರರ ನಡುವೆ ದ್ವೇಷ-ವಿರಸಗಳು ಹೇಗೆ ಉಂಟಾಯಿತೋ (ವೈಷಮ್ಯ) ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.

Seeing the same sky stamping the same ground eating the same grain drinking the same water breathing the same air —How did this hatred arise in the human race?

15

ಹಳೆಯ ಭಕ್ತಿ ಶ್ರದ್ಧೆಯಳಿಸಿಹೊಗಿವೆ ಮಾಸಿ |
ಸುಳಿದಿಲ್ಲವಾವ ಹೊಸ ದರ್ಶನದ ಹೊಳಪುಂ ||
ಪಳಗಿದ್ದ ಮನೆ ಬಿದ್ದ ಕುಂಟ ಕುರುಡನ ತೆರದೆ |
ತಳಮಳಕೆ ಕಡೆಯೆಂದೋ? — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ||

Old devotion and faith have faded, vanished. Glow of a new philosophy has not appeared. Like the suffering of a blind and a cripple upon the fall of a house that they knew intimately the world is writhing in distress.

16

ಇಳೆಯ ಬಿಟ್ಟಿನ್ನುಮೆತ್ತಲುಮೈದದ ಪ್ರೇತ |
ವಲೆವಂತೆ ಲೋಕ ತಲ್ಲಣಿಸುತಿಹುದಿಂದು ||
ಹಳೆಧರ್ಮ ಸತ್ತಿಹುದು ಹೊಸಧರ್ಮ ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲ |
ತಳಮಳಕೆ ಕಡೆಯೆಂದೂ? — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ||

ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೂ, ಬೇರೆ ಲೋಕವನ್ನು ಸೇರದೆ ಇಲ್ಲೇ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಿರುವ ಪ್ರೇತದಂತೆ, ಈ ಲೋಕ, ಈವತ್ತು ಒಂದು ವಿಧವಾದ ಒದ್ದಾಟದಲ್ಲಿದೆ. ಹಳೆಯ ಧರ್ಮ ನಶಿಸಿದ್ದರೂ, ಹೊಸ ಧರ್ಮ ಇನ್ನೂ ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, ಈ ಗಾಬರಿಗೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಯಾವಾಗ?

Like the aimless wandering of a soul not yet liberated the world is disturbed now. The old dharma is dead A new one is yet to be born. When will this misery end?

17

ತಳಮಳವಿದೇನಿಳೆಗೆ? ದೇವದನುಜರ್ ಮಥಿಸೆ |
ಜಳನಿಧಿಯೊಳಾದಂತೆ ಸುಧೆಗೆ ಪೇಡಿಕೆಯೇಂ? ||
ಹಾಳಾಹಲವ ಹುಡಿವ ಗಿರಿಶನಿದ್ದಿರ್ದೋಡೀ |
ಕಳವಳದೇತಕೆಲೋ? — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ||

ರಾಕ್ಷಸರೂ, ದೇವತೆಗಳೂ, ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಕಡೆದಾಗ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅಮೃತ ದೊರಕಿದಂತೆ, ಈ ಜಗತ್ತಿನ ಈವತ್ತಿನ ತಳಮಳ, ಆ ಅಮೃತಕ್ಕೆ ನಾಂದಿಯೋ ? ಆ ಮಥನದಲ್ಲಿ, ಅಮೃತಕ್ಕೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ, ಹಾಲಾಹಲವೆಂಬ ವಿಷ ಹುಟ್ಟಿ, ದೇವದಾನವರಲ್ಲಿ ಗಾಬರಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿದಾಗ, ಈಶ್ವರನು ಬಂದು, ಅದನ್ನು ಕುಡಿದು, ಆ ಕಳವಳವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಿದಂತೆ, ಅದೇ ಈಶ್ವರನು ಈಗಲೂ ಇರುವಾಗ, ಈ ಕಳವಳ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಅನಗತ್ಯ.

Why this turbulence on earth? Is it a preamble for amrta as it happened when devas and asuras churned the ocean of milk? If we had a Siva who would drink the poison why would we ever be anxious?

18

ನದಿಯ ತಿರಿಯವೊಲುರುಳಿ ಹೊರಳುರಿರುವುದು ಜೀವ |
ಮೊದಲಿಲ್ಲ ಮುಗಿವಿಲ್ಲ ನಿಲುವಿಲ್ಲವದಕೆ ||
ಬದುಕೇನು ಸಾವೇನು ಸೊದೆಯೇನು ವಿಷವೇನು? |
ಉದಕಬುದ್ಬುದವೆಲ್ಲ! — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ||

ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿರುವ ಜೀವಿಗಳು ನದಿಯ ತೆರಿಗಳಂತೆ ಉರುಳಿ ಹೊರಲಾಡುತ್ತಿವೆ. ಅದರಂತೆಯೇ ಇವಕ್ಕೆ ಮೊದಲು,ನಿಲುವು ಮತ್ತು ಕೊನೆ ಇಲ್ಲ. ಅಂತೆಯೇ ಜನರ ಬದುಕು, ಸಾವು, ಅಮೃತ ಅಥವಾ ವಿಷ, ಇವುಗಳೆಲ್ಲವೂ ನೀರಿನ ಗುಳ್ಳೆಗಳು. ಈವತ್ತು ಇರುತ್ತವೆ, ನಾಳೆ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ.

Life tumbles and rolls like the waves of a river it has no beginning, no end, no pause. What is life, what is death? What is amrta, what is poison? Water bubbles all.

: In the Puranas (traditional episodes and stories of India), we find the story of the churning of the cosmic ocean of milk. On one side were the devas, 'divine beings' and on the other side were the asuras, 'demonic beings'. When they churned the ocean, first a lethal poison was produced, which Siva promptly consumed and held in his throat. Only then emerged amrta, the elixir of immortality.