Invocation
01-03
01
ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣು ವಿಶ್ವಾದಿ ಮೂಲ ಮಾಯಾಲೋಲ ।
ದೇವ ಸರ್ವೇಶ ಪರಬೊಮ್ಮನೆಂದು ಜನಂ ।।
ಆವುದನು ಕಾಣದೊಡಮಳ್ತಿಯಿಂ ನಂಬಿಹುದೊ ।
ಆ ವಿಚಿತ್ರಕೆ ನಮೆಸೊ — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ||
ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ಮೂಲವಾದ ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣು, ಮಾಯಾಲೋಲ, ದೇವರು, ಪರಬ್ರಹ್ಮ, ಸರ್ವಕ್ಕೂ ಒಡೆಯನಾದ ಪರಮ ಪುರುಷ ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವಾರು ಹೆಸರುಗಳಿಂದ ಯಾವುದನ್ನು ಜನರು ಕಾಣದಿದ್ದರೂ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ನಂಬಿರುವರೋ ಆ ವಿಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ನಮಿಸು.
Sri Visnu, primordial source of the universe, master of illusion. Lord, master of all, supreme brahman — calling him thus, people believe him, even without seeing him. Hail that wonder, Mankuthimma!
02
ಜೀವ ಜಡರೂಪ ಪ್ರಪಂಚವನದಾವುದೋ ।
ಆವರಿಸೆಕೊಂಡುಮಳೆನೆರೆದುಮಿಹುದಂತೆ ।।
ಭಾವಕೊಳಪಡದಂತೆ ಅಳತೆಗಳವಾಡದಂತೆ ।
ಆ ವಿಶೇಷಕೆ ನಮೆಸೊ — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ।।
ಈ ಜೀವ ತುಂಬಿದ ಚೇತನವಿಲ್ಲದ(ಜಡ) ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು, ಯಾವುದೊ ಒಂದು ಶಕ್ತಿ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡು, ಒಳಗೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡು(ಒಳನೆರೆ) ಇರುವಂತೆ, ಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಪಡದಂತೆ, ಅಳತೆಗೆ ವಶವಾಗದಂತೆ(ಅಳವಡದಂತೆ) ಇರುವುದೊ, ಆ ವಿಶೇಷಕ್ಕೆ ನಮಸ್ಕರಿಸು(ಮಣಿ)
It pervades from outside and fills up inside the world of the living and the inert. It is unperturbed by emotions. It is immeasurable. Offer yourself to that marvel, Mankuthimma!
03
ಇಹುದು ಇಲ್ಲವೊ ತಿಳಿಯ ಗೊಡದೊಂದು ವಸ್ತು ನಿಜ ।
ಮಹಿಮೆಯಿಂ ಜಗವಾಗಿ ಜೀವವೇಷದಲಿ ।।
ವಿಹರಿಪುದದೊಳ್ಳಿತೆಂಬುದು ನಿಸದವಾದೊಡಾ ।
ಗಹನ ತುತ್ತ್ವಕೆ ಶರಣೊ — ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ।।
ಇದೆಯೊ ಇಲ್ಲವೋ, ನಮಗೆ ತಿಳಿಯಗೊಡದ ಒಂದು ವಸ್ತು, ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ ಜಗತ್ತು ಎಂದಾಗಿ, ಜೀವಿಗಳ ವೇಷದಲಿ ವಿಹರಿಸುತ್ತಿದೆ(ವಿಹರಿಪುದು), ಅದು ಒಳ್ಳೆಯದು(ಅದು+ಒಳ್ಳಿತು), ಎನ್ನುವುದು ನಿಶ್ಚಯ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವಾದರೆ(ನಿಸದ), ಆ ರಹಸ್ಯವಾದ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗು.
Does it exist or does it not? We don't know, indeed. By its own greatness, it becomes the world, in the form of lives. It keeps moving if it's good and true. Surrender to that profound principle, Mankuthimma!